Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Το Μήνυμα της Κυριακής 25-10-15 και Γραπτόν Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (Ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ
(25-10-2015)



ap_paulos_ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ'ΛΟΥΚΑ (25-10-2015)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ 
Ἡ δίψα γιά ζωή 
Μιά εὐχή (πού περίεργα ἔχει ἐπικρατήσει) καί πού τήν ἀπευθύνουμε κατά τίς κηδεῖες μας ὅταν φεύγουν ἀπό αὐτόν τόν κόσμο εἶναι «Ζωή σέ σᾶς»! Καί τήν ἀπευθύνουμε αὐτή τήν εὐχή στούς πενθοῦντες συγγενεῖς, στούς γνωστούς μας πού παραβρίσκονται στήν ἐξόδιο ἀκολουθία, σέ ὅλους. Εἴτε ἀπό ἀμηχανία πῶς νά συμμετάσχουμε στό πένθος, εἴτε ἀπό ψυχολογική ἀπώθηση τοῦ -βέβαιου-θανάτου μας, σφίγγουμε τά χέρια, μελλοθάνατοι πρός μελλοθανάτους, εὐχόμενοι τό ἀδιανόητο: νά μή πεθάνουμε!... 

Κί ὅμως αὐτή ἡ ἀλλόκοτη συνήθεια, μαρτυρεῖ κάτι ἀπολύτως ἀληθές πού συνήθως δέν τό ὑποψιαζόμαστε : πώς ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος νά ὁραματίζεται τήν παντοτινή ζωή˙ τήν ἀθανασία.
Ἀλλά ἀποπροσανατολισμένος καί πελαγωμένος ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες (ἀμαρτωλές ἤ θεμιτές) ξεχνάει τόν προορισμό του : τήν ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 

Στό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ Παῦλος, αὐτός ὁ κορυφαῖος, μέ τήν ἐκπληκτική κλήση πρό τῶν πυλῶν τῆς Δαμασκοῦ, μέ τόν ἀκάματο εὐαγγελισμό τῶν Ἐθνῶν, μέ τή μαρτυρία καί τά ναυάγια καί τέλος, μέ τόν μαρτυρικό του θάνατο τῆς δόξας, αὐτός ὁ ἴδιος μᾶς ὑποδεικνύει τόν δρόμο τῆς ἀληθινῆς ζωῆς. Κί αὐτός ὁ δρόμος δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν μίμηση τοῦ Χριστοῦ. Γι΄αὐτος καί λέει «Χριστῷ συνεσταύρωμαι. Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγῶ, ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός». Σέ ἄλλο σημείο ἔχει προτρέψει : «Μιμηταί μου γίνεσθε καθώς κἀγῶ Χριστοῦ». Καί ἀσφαλῶς «μίμηση Χριστοῦ» δέν εἶναι ἡ τήρηση τυπικῶν καθηκόντων χωρίς νόημα, πολλά ἀπό τά ὁποῖα εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική ζωή, κατάλοιπα δυσειδαιμονιῶν καί ψευδοπαραδόσεων. Γιά ὅλα αὐτά ὁ Παῦλος δήλωνε ἀπερίφραστα πώς ἔχει πεθάνει, ἐπειδή δέν σώζουν, οὔτε ὁδηγοῦν στήν ζωή.
* * *
Χριστιανοί μου,
        Ὁ ἄνθρωπος ἔχει πλασθεῖ ἀπό τόν Δημιουργό του ὄχι μόνο «κατ΄εἰκόνα» Ἐκείνου, ἀλλά καί «καθ΄ὁμοίωσιν». «Ὁμοίωσις» δέν σημαίνει βέβαια ἐξομοίωση. Σημαίνει, ὅμως, θέωση κατά χάριν, πού εἶναι ἡ δικαίωσή μας, ὄχι ἀπό τυπικά ἔργα, ἀλλά ἀπό τήν πίστη, τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Κύριο Ἰησοῦ, πού μᾶς ἀγάπησε κί ἔδωσε τόν ἑαυτό Του γιά χάρη μας. Εἴμαστε ἄραγε ἕτοιμοι νά πεθάνουμε γιά τόν ἁμαρτωλό κόσμο, ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος; 

π.Π.Μαριᾶτος 
------------------------------
Πηγή:  imkythiron.gr
------------------------------