Εδώ και αρκετά χρόνια οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα παρασιτοκτόνα και ακόμη περισσότερο για τα νεονικοτινοειδή παρασιτοκτόνα. Για όσους είναι άγνωστος αυτός ο όρος, πρόκειται για ειδικά παρασιτοκτόνα τα οποία ψεκάζονται σε αγρούς ή επενδύουν σπόρους πριν αυτοί φυτευθούν. Το δηλητήριο προστατεύει τόσο το σπόρο κατα τα πρώτα στάδια ανάπτυξης του φυτού, όσο και το βλαστό καθώς το σκεύασμα μεταφέρεται απο τις ρίζες σε όλα σχεδόν τα μέρη του φυτού.
Είναι έντονες και αυξανόμενες οι καταγραφές θανάτων μελισσών τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο και πολλές φορές οι επιστήμονες έχουν μιλήσει για συσχέτιση των νεονικοτινοειδών με τους θανάτους αυτούς. Στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρονια τα ερευνητικά κέντρα έχουν δημοσιεύσει εργασίες για τις παρενέργειες αυτών των φαρμάκων με κορυφαία αυτής Φανής Χατζήνα απο το ΕΘΙΑΓΕ της Χαλκιδικής.
Πριν απο ένα χρόνο περίπου στο ντοκιμαντέρ Vanishing of the bees, οι επιστήμονες διεθνώς μίλησαν για άμεση συσχέτιση του imidaclorpid, του ενεργού συστατικού αυτών των παρασιτοκτόνων, με τους θανάτους των μελισσών. Ωστόσο πριν κατατεθεί κάποια επίσημη μελέτη τόνισαν οτι χρειάζεται...πολλή δουλειά!! Ενάμιση χρόνο μετά καμία εξέλιξη δεν έχουμε στο θέμα...ή για να είμαστε πιο ακριβείς, έχουμε αρνητικές εξελίξεις.
Η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που βίωσε έντονα το πρόβλημα μείωσης των μελισσών και της παραγωγής μελιού την περασμένη 5ετία. Μιλούν για υποδιπλασιασμό της απόδοσης σε μέλι (απο 75κιλά στα 30κιλά ανα κυψέλη) και τεράστια μείωση του αριθμού των μελισσοσμηνών απο 1.45 εκατομμύρια σε 1 εκατομμύριο. Η τότε άμεση αντίδραση του υπουργείου Γεωργίας της Γαλλίας ήταν η απαγόρευση του imidaclorpid με την εμπορική ονομασία Gaucho.
Ας δούμε την ιστορία όμως απο την αρχή:
Πίσω στο 1994 η Γαλλία άρχισε να χρησιμοποιεί τα νεονικοτινοειδή σκευάσματα για επένδυση σπόρων ηλιοτροπίου. Μετά απο 3 χρόνια, το 1997 στη Γαλλία κατέγραψαν χιλιάδες θανάτους μελισσών, χωρίς προφανή αίτια.
Η πρώτη έρευνα που πραγματοποιήθηκε τότε απο το AFSSA δεν απέδειξε καμία σχέση μεταξύ των θανάτων και των παρασιτοκτόνων. Παράλληλα η εταιρεία παραγωγής (BAYER) ανακοίνωσε τα αποτελέσματα πολλαπλών δοκιμών σε αγρούς στις χώρες Αργεντινή, Καναδάς, Γερμανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Σουηδία, Νότια Αφρική, Ουγγαρία, και τις Ηνωμένες Πολιτείες, στα οποία φαινόταν πως τα σκευάσματα αυτά δεν είχαν καμία παρενέργεια στις μέλισσες. Επιπλέον η BAYER επιχείρησε να μεταφέρει την ευθύνη των θανάτων σε άλλους συνήθεις παράγοντες, βασιζόμενη σε μια παλιά μελέτη του 1975, και υποδεικνύοντας τη διάρροια, την έλλειψη γύρης, την έντονη υγρασία της πρώιμης άνοιξης κ.α. ως ένοχα. Μια ακόμα μελέτη του 1983 αναφερόμενη στα υποκατάστατα σόγιας και τις πιθανές παρενέργιες στις μέλισσες έστρεψε αλλού την προσοχή του μελισσοκομικού κόσμου.
Μετά απο δύο έτη διαρκών απωλειών η Γαλλία και ο υπουργός Γεωργίας Jean Glavany απαγόρευσαν προληπτικά την χρήση των σκευασμάτων της BAYER στις καλλιέργιες. Η απαγόρευση ανανεώθηκε δεύτερη φορά ως το 2002. Η κυβέρνηση ζήτηση πλήρη επιδημιολογική εξέταση του ζητήματος απο ομάδα ερευνητών ενώ η BAYER εξακολουθούσε να αρνείται κάθε σχέση με το φαινόμενο.
Ετσι τα δύο επόμενα χρόνια έγινε μια σειρά ερευνών που εν ολίγοις κατέληξαν πως τα 20ppb (μέρη ανα δισεκατομμύριο) είναι τοξικά για τις μέλισσες ενώ στους σπόρους του ηλιοτροπίου που ως τότε επενδυόταν με GAUCHO υπήρχε μόνο 1,5ppb. Ακόμα κατέληξαν στο ότι το Gaucho αποικοδομείται πλήρως απο το έδαφος ενώ η επόμενη καλλιέργεια στον ίδιο ναι μεν φέρει υπολλείματα gaucho σε υψηλή συγκέντρωση αλλά όχι σε μέρη του φυτού που μπορουν να πάνε οι μέλισσες (φύλλα, ρίζα κλπ) ενώ δεν βρέθηκε καθόλου στη γύρη και στο νέκταρ.
Διάφορες ενστάσεις εκ μέρους των ερευνητών οδήγησαν τους εκπροσώπους της BAYER να δηλώσουν πως ενδεχομένως να υπάρχει και μια μικρή ποσότητα υπολειμάτων στη γύρη του καλαμποκιού αλλά παράλληλα να ισχυρίζονται πως το προιόν πωλείται σε 70 χώρες χωρίς να σημειωθούν παρενέργειες.
Τα επόμενα χρόνια η ιστορία κατέγραψε μηνύσεις της BAYER ενάντια στην εκπρόσωπο του Γαλλικού συλλόγου μελισσοκόμων Maurice Mary για δυσφήμιση του imidaclorpid ενώ το ίδιο συνέβη και ενάντια στους μελισσοκόμους της περιοχής "Νέα Σκωττία" κοντά στον Καναδά.
Στη Γαλλία η απαγόρευση ανανεώθηκε μέχρι το 2004 αλλά οι θάνατοι μελισσών συνεχίζονταν κανονικά, γεγονός που πολλοί απέδωσαν σε ένα δεύτερο τοξικό παρασιτοκτόνο, το Fipronil. Επιπλέον σύμφωνα με τις έρευνες ακόμα και 2 χρόνια μετά την τελευταία χρήση του Gaucho τα φυτά που φυτεύονταν στο ίδιο σημείο είχαν μεγάλα κατάλοιπα του φαρμάκου.
Το 2008 πλέον στη Γερμανία, το ινστιτούτο ασφάλειας τροφίμων και προστασίας του καταναλωτή απαγόρευση την κυκλοφορία σε 8 νεονικοτινοειδή, εξαιτείας κύματος θανάτου μελισσών που έσπειρε η χρήση του σκευάσματος Clothianidin στα νότια της χώρας
Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ένα κίνημα με ονομασία CBG (κίνημα κατά των θανατηφόρων σκευασμάτων της Bayer) μύνησε τον πρόεδρο της εταιρείας για πώληση επικίνδυνων ουσιών για το περιβάλλον.
Φτάνοντας στο σήμερα, το Νοέμβρη του 2010 στα πλαίσια του WikiLeaks διέρευσε έγγραφο απο την αμερικάνικη υπηρεσία Γεωργίας (USDA) το οποίο αναφερόταν στις μελέτες που έγιναν για την έγκριση του Clothianidin και κατέληγε με την εξής φράση:
"This compound is toxic to honey bees. The persistence of residues and potential residual toxicity of Clothianidin in nectar and pollen suggests the possibility of chronic toxic risk to honey bee larvae and the eventual instability of the hive."
"Το συστατικό είναι τοξικό για τις μέλισσες. Η παραμονή των καταλοίπων και η ικανή υπολειμματική τοξικότητα του Clothianidin στο νέκταρ και τη γύρη συστήνει την ικανότητα ύπαρξης χρόνιου τοξικού κινδύνου για τις προνύμφες των μελισσών και τελικά την αστάθεια της αποικίας."
Τελικά τι συμβαίνει με τα νεονικοτινοειδή τώρα; Ο εκπρόσωπος της ομάδας οικοτοξικολογίας του ελληνικού υπουργείου γεωργίας ήταν σαφής: Τα σκευάσματα που είχαν απαγορευτεί τα περασμένα έτη πήραν και πάλι έγκριση για το 2011, ενώ μελέτη και έρευνα θα διεξαχθεί και στη χώρα μας απο τις παραγωγούς εταιρείες για να συμπληρωθεί αναλυτικότερα ο φάκελος έγκρισης του σκευάσματος.
Τι κάνουν λοιπόν οι Γάλλοι που βλέπουν τα φάρμακα που εκείνοι θεωρούν άκρως επικίνδυνα να τους επιβάλλονται εκ νέου; ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ και μαζεύουν υπογραφές! Τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.
Ο οργανισμός Avaaz ανέλαβε την οργάνωση της διαμαρτυρίας συγκεντρώνοντας υπογραφές (petitions) απο κάθε πολίτη που θέλει την απαγόρευση των σκευασμάτων αυτών.
Το κείμενο συνοψίζει τα τελευταία λόγια: Φάρμακα που τα τελευταία χρόνια κρίθηκαν επικίνδυνα για τις μέλισσες θα κυκλοφορήσουν και πάλι στην αγορά χάρη στις πιέσεις της μεγάλης χημικής βιομηχανίας και φαρμακο-βιομηχανίας προς τη Γαλλική κυβέρνηση. Ψηφίζουμε τη διαμαρτυρία αυτή για να την παραδώσουμε στις ευρωπαικές αρχές και στη Γαλλική κυβέρνηση που ασκεί μεγάλες πιέσεις και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Μπείτε κι εσείς στο site
και αφήστε την ψήφο διαμαρτυρίας σας!
--------------------------------
Πηγή: ellinikomeli.gr
--------------------------------
