Συχαίνομαι τις ειδικές μέρες. την ημέρα των ΑμεΑ, του παιδιού, της
μητέρας κ.λ.π. Διότι τιμώντας τις, είναι σα να παίρνουμε άφεση αμαρτιών
για το ότι τις υπόλοιπες 364 μέρες ξεχνάμε, αγνοούμε, παραβλέπουμε αυτό
που θυμόμαστε για μία μέρα. Ας είναι όμως, υπάρχουν.
Και καλό είναι να
μάθει ο κόσμος, ότι η χθεσινή μέρα των ΑμεΑ, είχε επικεντρωθεί από το
Αναπηρικό Κίνημα, στο να ανατρέψει μία απάνθρωπη απόφαση της κυβέρνησης,
στην οποία δυστυχώς τα ΜΜΕ, δεν αναφέρθηκαν, κατά την πάγια
τακτική του προβάλουμε αυτά που μας λένε και τα άλλα τα κάνουμε
τουμπεκί.
"Χθες λοιπόν, διαμαρτυρόμαστε για το ότι εάν μπούμε έστω και
για μία μέρα σε νοσοκομείο, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις όχι απλώς
συμβαίνει, αλλά είναι αναγκαίο για την επιβίωση του ΑμεΑ, μας κόβουν το
εξωιδρυματικό επίδομα. Δηλαδή το επίδομα που μας παρέχει η πολιτεία, για
να πληρώνουμε τον άνθρωπο που μας βοηθά.
Τον αναγκαίο προσωπικό βοηθό
μας, τον νοσοκόμο μας σε πολλές περιπτώσεις.
Το κόβει, ολόκληρο,
θεωρώντας οτι αφ ενός μπορούμε να επιβιώσουμε στο νοσοκομείο χωρίς αυτόν
(εδώ γελάνε όσοι έχουν μπει σε νοσοκομεία είτε ως πάσχοντες είτε ως
συνοδοί, γιατί ξέρουν οτι χωρίς συνοδό ο ασθενής δεν έχει καμία βοήθεια
από το νοσηλευτικό προσωπικό, είτε γιατί αυτό δεν επαρκεί, είτε γιατί
απλώς δεν κάνει τη δουλειά του) και αφ ετέρου ότι τον υπόλοιπο μήνα δεν
χρειαζόμαστε βοήθεια.
Κι αν χρειαζόμαστε ας την πληρώσουμε από δικούς
μας ανύπαρκτους συνήθως πόρους.
Αυτός ήταν ο στόχος της χθεσινής
διαμαρτυρίας.
Να μην κόβεται το αναγκαίο για την επιβίωσή μας επίδομα.
Η
απάντηση της κυβέρνησης ήταν "ρουά" ...ΜΑΤ!!!"
---------------------------------------
Κορίνα Θεοδωρακάκη
---------------------------------------
