΄Αϊ Γιώργης, Βουνό,Κύθηρα

Σε μικρή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο της Παλαιόπολης στο Καστρί, βρίσκεται το βουνό του Αγίου Γεωργίου. Εκεί πριν από μερικά χρόνια και συγκεκριμένα το 1991 έγινε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη από τον κύριο Άδωνη Κύρου γνωστό εκδότη του περιοδικού “Εστία”. Εκείνο το Αυγουστιάτικο μεσημέρι ο κ.Κύρου, γνωστός για το πάθος του με την αρχαιολογία σκαρφάλωνε την κακοτράχαλη πλευρά του βουνού που δεσπόζει από την πλευρά της παραλίας του Αυλαίμονα μέχρι που συνάντησε έναν μικρό χωματόδρομο, στην άκρη του χωματόδρομου παρατήρησε κάτι να γυαλίζει, ήταν ένα μικρό χάλκινο αγαλματάκι, σήκωσε το βλέμμα του και παρατήρησε ότι ο χώρος ήταν γεμάτος από θραύσματα κεραμικής!

Δεν άργησε να καταλάβει που βρισκόταν και αμέσως ειδοποίησε τον καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας κ.Γιάννη Σακελλαράκη όπου μέσα σε λίγες μέρες έφτασε στα Κύθηρα μαζί με την γυναίκα του Έφη επίσης αρχαιολόγος. Μία σύντομη επίσκεψη στον Αι-Γιώργη στο Βουνό έφθασε για να πεισθούν και οι τρεις ότι βρίσκονταν στο Ιερό Κορυφής των Μινωιτών του Αυλαίμονα. Αμέσως ειδοποιήθηκε η Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον επόμενο χρόνο έγινε μια σύντομη δειγματοληπτική ανασκαφή. Όλα έδειχναν ότι η κορυφή δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ από τους ανθρώπους και το Ιερό είχε παραμείνει ασύλητο.

Η ανασκαφή ξεκίνησε 1992 και τελείωσε το 1994. Στο βουνό του Αγίου Γεωργίου σε υψόμετρο 355μ. ανακαλύφθηκε το “Μινωικό Ιερό Κορυφής”, η ανασκαφή του μινωικού ιερού κορυφής των Κυθήρων αποδείχθηκε σημαντική ακόμη και για την μελέτη της μινωικής θρησκείας αφού το ιερό στάθηκε τυχερό και δεν συλήθηκε, το μόνο ανάμεσα στα πάμπολλα, συλημένα, δυστυχώς, ιερά κορυφής της Κρήτης. Τα ευρήματα είναι λίθινα λατρευτικά αντικείμενα (ένα έχει γραμμική γραφή Α’), πήλινα ειδώλια ζωών, χάλκινα ανθρώπινα είδωλα λατρευτών, χάλκινα αφιερώματα, κοσμήματα, κεραμικά. Το ποιο σημαντικό από όλα είναι ότι μέχρι στιγμής από όλα τα μινωικά χάλκινα ειδώλια που είχαν ανακαλυφθεί,170 στον αριθμό, βρέθηκαν επιπλέον 83,δηλαδή ένας πραγματικός θησαυρός. Κατά τους χριστιανικούς χρόνους σε αυτόν τον πανάρχαιο τόπο λατρείας χτίστηκε ο ναός του άγιου Γεωργίου.

Στο δάπεδο του ναού σώζεται ένα ψηφιδωτό με διάφορα διακοσμητικά θέματα, κυνηγετικές σκηνές και ελληνιστικούς μαιάνδρους. Από το ψηφιδωτό μπορούμε να χρονολογήσουμε το ναό γύρω στον 7ο αιώνα μ.χ. Σήμερα ο ναός του άγιου Γεωργίου σώζεται ανακαινισμένος αλλά οπωσδήποτε είναι μαζί με τον ναό των άγιων Αναργύρων στο Παλαιόκαστρο τα αρχαιότερα χριστιανικά μνημεία των Κυθήρων. Ο ναός εορτάζει στη μνήμη του άγιου Γεωργίου και στο προαύλιο οι προσκυνητές στήνουν το τοπικό παραδοσιακό γλέντι, με το οποίο συνήθως ο ελληνικός λαός γιορτάζει τον άγιο Γιώργη. Είναι αξιοσημείωτο, ότι από το ύψος των 350 μέτρων του Αγίου Γεωργίου στο Βουνό, εποπτεύει κανείς όχι μόνο τις ακτές της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου από τον Κάβο-Μαλιά μέχρι τον Ταΰγετο στο βάθος αλλά και μεγάλο τμήμα του Αιγαίου Πελάγους.

Σε μέρα καθαρή φαίνονται στο νότο όχι μόνο τα Αντικύθηρα αλλά και τα βουνά της Κρήτης, τα Λευκά Όρη και ο Ψηλορείτης, στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό για την πρώιμη ναυσιπλοΐα, ενώ ανατολικά, στο βάθος του ορίζοντα, βρίσκεται η Μήλος και η Σαντορίνη. Από εδώ ελέγχονται όλα τα ναυτικά περάσματα από Βορρά σε Νότο και από Ανατολή σε Δύση οπότε είναι απολύτως φυσιολογική η επιλογή της κατασκευής του Μινωικού Ιερού στο βουνό του Αγίου Γεωργίου.

---------------------------------

Τίνα Ταμβάκη

---------------------------------